ساختارمطلوب برای نوشته ها در این وبلاگ

نوشته هایی که در این وبلاگ ارائه می شوند از نوع «یادداشت سردبیر» هستند. منظور از نوشتن این نوع مطالب ابراز یک نظر شخصی دربارۀ یک موضوع و ارائۀ شواهد برای اقناع خواننده است. هدف از این نوشته ها صرف ارائۀ اطلاعات نیست؛ بلکه داوری در مورد این اطلاعات اولویت دارد. البته ارائۀ نظر شخصی به تنهایی کافی نیست و شواهد و دلایل بخش جدا ناشدنی این نوع نوشته ها است.
رعایت موارد زیر برای یک «یادداشت سردبیر» ضروری است: (این موارد را از سایتهای مختلف با جستجوی گوگل برای How to write an editorial یافتم. اینها را می نویسم تا یادم بماند.)
1- موضوع به روز باشد.
2- نویسنده نظر شخصی خود را به روشنی ابراز کرده و دلایل آن را شرح دهد.
3- نویسنده شواهد، مثالها، و ارجاع به یافته های تحلیلی (مقالات و کتابها) برای تقویت ادعای خود ارائه دهد.
4- نویسنده اطلاعات اجمالی ازمهمترین گزینه های رقیب ارائه کند و دلایل رد آنها را بیان کند.
5- زبان بکار رفته روشن، مستقیم، و در جهت اقناع خواننده باشد.
6- از به کار بردن افعال مجهول تا اندازه ممکن پرهیز شود (درست مثل همین جمله!)
7- طول مناسب برای یک یادداشت در حدود 400 تا 700 کلمه است. (این نوشته تا اینجا حدود 150 کلمه است. سقف تعداد کلمات برای نوشته های این وبلاگ 1500 است. این سقف را خودم گذاشتم!)
8- اگرمطلب به افراد اختصاص دارد، در مورد عملکرد آنها باشد، نه خصوصیات فردی و روانی و ماوراءالطبیعۀ آنها. (برای این نوع مطالب وبلاگ داریم کرور کرور.)
9- وارد کردن کمی احساس، طنز، و تهییج آزاد است (مقالۀ علمی که نمی نویسیم)
10- صفات و قیدهای برتر و عالی تا اندازه ممکن ممنوع.
11- ساختار مناسب به صورت زیر است:
11.1- پاراگراف اول مضمون نوشته، ادعای نویسنده – روشن، صریح، شفاف- و دلیل اصلی آن را در بر دارد.
11.2- پاراگراف دوم ادعای رقیب (مانند آنچه مشهور است یا کسی گفته است) و دلیل اصلی نادرست بودن آن را در بر دارد.
11.3- درپاراگرافهای بعدی، نویسنده دلایل اصلی خود را شرح می دهد و برای آنها مثال و شاهد می آورد.
11.4- در پاراگراف آخر، نویسنده مدعای خود را تکرار می کند وبه نوعی جمع بندی می کند.

پ.ن. اگر بعداً چیز دیگری دیدم که مفید بود، اضافه می کنم.

پ.ن.2. الزامی به رعایت دقیق موارد بالا وجود ندارد. وحی منزل که نیستند. داریم وبلاگ می نویسیم کمی صفا کنیم.