نابودی بازار ارز

قیمت دلار در بازار آزاد تا 19 هزار تومان هم بالا رفت و بعد کمی پایین آمد. احتمال تحریم و کمبود ارز و سایر عوامل خارجی در بالا بردن نرخ ارز دخیلند ولی دلیل اصلی چیز دیگری است: دولت بازار ارز را بسته است. می‌گوید در بازار ثانویه دخالت نمی‌کند. دروغ می گوید در روز روشن. زور می گوید و انتظار دارد کسی صدایش در نیاید. صادرکنندگان بزرگ مثل پتروشیمی ها را وادار کرده است دلارهایشان را بفروشند به قیمت کمتر از بازار. می خواهد هر جوری است دلار صادر کننده و دلارهای مردم را از دستشان درآورد. مردم و صادرکنندگان هم راست راست نگاه می کنند در چشم دولت و می گویند خودتی. نه تنها صادرکنندگان خصوصی، بلکه حتی همان صادرکنندگان دولتی و شبه دولتی هم حاضر به فروش ارز نیستند. همه دست نگه داشته‌اند و ارزشان را چسبیده‌اند تا ببینند چه می‌شود. در نتیجه همه چیز آشفته می شود. با قیمت ارز فعلی صادرات هر کالایی بخصوص کالاهای یارانه‌ای به شدت سودآور است. ارزش وارد می شود ولی برای پرهیز از دست اندازی دولت می‌رود در پستوها می‌ماند. در نتیجه دلار در بازار آزاد کم می شود و قیمت آن بالا می‌رود. قیمتی که در بازار ارز می بینیم، قیمت ریسک است نه قیمت ارزی که به درد واردات کالا بخورد. با قیمت کنونی بازار واردات کمتر کالای مصرفی به صرفه است (مرگ عده‌ای در نتیجۀ هجوم به مصرف مشروبات دست سازِ داخلی هم به همین دلیل است).

وارد‌کنندگان هم به هر دری می‌زنند تا ارز ارزان از دولت بگیرند و کالایی بیاورند و انبار کنند تا بعد ببینند اوضاع برای فروش چطور است. دولت هم از یک طرف می‌خواهد ارز ارزان ندهد، و از طرف دیگر نمی‌خواهد قیمت آن را افزایش دهد، در نتیجه هزار تا سنگ می‌اندازد در مقابل پای وارد کننده.

همین است که همۀ بازار می‌خوابد و قیمتها سر به آسمان می‌کشد.

اگر به جای بازی با بازار اولیه و ثانویه و ثالثیه، بانک مرکزی و سازمان برنامه را تعطیل می‌کرد و روسایشان را می‌فرستاد خانه، الان بازار داشت کارِ خودش را می کرد و راهِ راستِ خودش را می‌رفت.

دولت چهار سال اولش را صرف فحش دادن به دولت قبلی کرد و وقتی فحشهایش تمام شد، کار را داد دست چند آدم بی سواد تا دولت بعدی چهار سال تمام موضوع داشته باشد برای فحش دادن.